Η ΑΒΥΣΣΟΣ

 Κάπου κάποτε χάθηκες στην άβυσσο

Ήθελες φως και να βγεις απο αυτό

Ουσίες, αλκοόλ, παρέες και σειρήνες

Συνειδητοποιήσες πως μόνο ψευδαισθήσεις ήτανε και πρόσφεραν

Με τον καιρό έμαθες να αγαπάς το αχανές σκοτάδι

Να κλείνεσαι μέσα σε αυτό

Διότι τόση γαλήνη και ηρεμία δεν έβρισκες πουθενά αλλού

Σου’ μαθε να κρατάς την ψυχραιμία σου όταν δεν υπάρχει φως να δεις

Σου’ δειξε πως να σταματάς να βιάζεσαι και να το παίρνεις πιο χαλαρά

Σου ‘μαθε να σκέφτεσαι περισσότερα πράγματα σημαντικά παρά το φως στη άκρη του τούνελ.

Κι ας είσαι ακόμη χαμένος στο σκοτάδι, ξέρεις ότι με δύο σταθερά βήματα, θα βγεις πιο σοφός και ήρεμος απο αυτό.

Παίρνει χρόνο και η υπομονή είναι αρετή.